Simone Kleinsma ziet met lede ogen aan hoe talentenshows als Idols, X Factor en The Voice Of Holland het theaterlandschap veranderen. De musicalactrice ziet snel opkomende sterren net zo snel zien vallen als dat ze zijn gekomen. ’Ik was pas midden veertig toen ik mijn eerste soloprogramma speelde. Nu worden mensen al te snel op een voetstuk gezet, terwijl ze daar helemaal nog niet aan toe zijn.’
Simone Kleinsma teleurgesteld in X FACTOR
Het zijn de pasafgestudeerden die, koud van school, meteen al grote rollen willen spelen waar Simone Kleinsma zich aan stoort. ’Met al die programma’s op televisie word je in één klap gebombardeerd tot ster. Maar wat is überhaupt een ster in Nederland’, vraagt de actrice zich af in het onlangs verschenen boek Musical 2.0 van auteur Dennis Piek. ’Volgens mij sla je dan wat over in je eigen ontwikkeling. Je wordt meteen op een voetstuk gezet waar je vaak nog helemaal niet aan toe bent. Het lijkt mij dat je dan iets mist. Al die onderste treden van de trap sla je over, terwijl juist die je zo’n lekker stevig fundament geven.’ Het moge duidelijk zijn; talentenjachten op televisie, zoals Idols, X Factor en The Voice Of Holland, kunnen Simone’s goedkeuring niet wegdragen. Het lijkt dan ook onwaarschijnlijk dat we de musicalster ooit als jurylid in een draaiende stoel zullen tegenkomen. Enige berusting is er echter wel. Ze zegt: ’Ik kan het wel blijven roepen, maar de tijd is veranderd.’ En daar lijkt ook zij niets aan te kunnen doen.
Kleinsma blijft, ondanks al haar jaren ervaring, zelf nog voortdurend aan zichzelf werken. Zo lezen we in het boek dat ze nog steeds zangles krijgt van de zanglerares die ze al kent sinds de Kleinkunstacademie. ’Zij kent mijn stem door en door en weet ook heel veel foefjes en trucjes die mij helpen wanneer ik in een nieuwe productie sta. Je stem is net een auto. die moet je onderhouden en heeft zo nu en dan een beurt nodig.’
De continue ‘bijscholing’ en onderhoudswerkzaamheden van Kleinsma aan zichzelf hebben volgens auteur Dennis Piek alles te maken met de term ‘Musical 2.0’, zoals ook de titel van het boek luidt. ’Je kunt 2.0 zoeken in vernieuwing, toekomstige generaties of de ervaren garde die zichzelf herontdekt’, aldus Piek. ’Iedereen heeft op zijn eigen manier een stukje 2.0 in zich. Niets op niemand staat stil en altijd moet je blijven leren, jezelf uitdagen en op zoek durven gaan naar het onbekende. Het moment dat je denkt dat je er bent, is het de hoogste tijd om te stoppen. 2.0 is vooruitgang.’ Het is de auteur gelukt zowel een mooi inhoudelijk werk met grote namen samen te stellen, als een gelikt koffietafelboek te presenteren met daarin mooie foto’s en een rustige vormgeving, waardoor het lekker wegleest en je gemakkelijk besluit te blijven doorbladeren.
